Haso Çocuk
Halide Edip Adıvar'ın Zeyno'nun Oğlu romanının kahramanı
Romanın ana kahramanıolan Haso Çocuk, “K … Köyü’nde görülmesi müşkül olan mahlukattandı. Zeyno’nunözenerek boncukta işlediği, çenesinin altında iliklenen rengârenk takkeniniçinde temiz ve sıhhatli yüzü, beyaz cildi her gün açık havada, tarladakalmasına rağmen ancak koyu renkli bir gül yaprağı gibi yumuşaktı. Köyün düz,uzun kirpikli, çapaklı gözlü çocuklarına mukabil, Haso Çocuk’un kıvırcık siyahkirpikleri arasında bal renginde şeffaf, keyifli iki güzel gözü vardı. Henüzbebekken azayı vechiyesi şişik ve şekilsiz olduğu günlerde bile bu gözlerinberraklığı, zekası, gülüşü şayanı hayret surette şahsi görünüyordu.” (s. 75)Haso Çocuk babasında dayaklar yemesine rağmen hiçbir gün ağlamamış, boynunubükmemiş, umudunu kaybetmemiş, adeta bir çınar ağacı gibi dimdik durmuş,etrafındakilere zekasını konuşturmuş, binicilikteki ve birçok iştekimahiyetleri sayesinde ün kazanmış, Cumhuriyet Dönemi’nin Türk erkeğininvasıflarını kendinde toplamıştır. Köyde doğup büyümüştür. Şeyhin evinde kaldığısüre zarfında yanlış bilgiler öğrenmiş, şeyh çocuğun beynini yıkamış, İstanbulluların günahkar olduklarını,Hosu’nun annesine çok eziyet ettiğini, zabitlerin zalim insan olduklarını,gramofonun, resimlerin günah olduğunu çocuğa aşılamıştır.
Şeyh konaktan gidince İstanbullularla bireve düşen Haso Çocuk, bir anda farklı bir kültüre girmiş, dersler öğrenmiş,baloları tanımış, giyimi kuşamı değişmiştir.